όποιος διαβάσει το παρόν κείμενο θα υποθέσει ότι πρόκειται για μία ιστορία. Στην πραγματικότητα πρόκειται, όμως, για δύο ιστορίες διαφορετικές, αλλά έχουν ένα κοινό παρανομαστή. Και οι δύο γυναίκες ήταν κομμώτριες.
Στην πρώτη περίπτωση, βγαίνω σε ένα μπαρ πριν πολλά χρόνια με δύο φίλους-πρώην συμφοιτητές μου και πάμε και τα πίνουμε και γελάμε. Κάποια στιγμή στην μπάρα του μπαρ που καθόμουν εμφανίζεται μία κοπελίτσα η Κατερίνα η κομμώτρια, αφράτη μπορώ να πω, τύφλα και αυτή ψάχνοντας την φίλη της. Η φίλη της βρισκόταν κάπου μέσα στο μαγαζί και μπαλαμουτιαζόταν με κάποιον άγνωστο. Αφού πιάσαμε την κουβέντα σε 15 λεπτά την χαμούρευα και κάποια στιγμή την τράβηξα προς την τουαλέτα προκειμένου να της γλύψω τα βυζιά. Όμως, επειδή ήμουν πολύ καυλωμένος, τελικά την ξεγύμνωσα, παρόλο που αντιστεκόταν, την στήνω στα 4 και την πηδάω. Μόλις βγήκαμε από την τουαλέτα, το έπαιξε θυμωμένη τονίζοντας μου : μη μου ξαναμιλήσεις........ Στο δια ταύτα, πηδιόμασταν μετά ως τις 7 το πρωί σε ένα ξέφωτο στα σεπόλια στο αμάξι της....., Μία άλλη φορά πήγα να κουρευτώ σε ένα κομμωτήριο στον Πειραιά και ήταν μία πανέμορφη κομμώτρια η Μαρία, πρώην μοντέλο. Μόλις ήρθε η ώρα να κουρευτώ, ήμασταν μόνοι στο μαγαζί, πιάσαμε την κουβέντα και ήταν κάπως στεναχωρημένη λόγω ενός αντρός. Της είπα ότι δεν αξίζει εσύ να στεναχωριέσαι, είσαι όμορφη και σου αξίζουν τα καλύτερα. Αλλάξαμε τηλέφωνα και βγήκαμε μετά από 1-2 ημέρες. Χαμουρευτήκαμε αλλά δεν πηδηχτήκαμε. Μετά εξαφανίστηκε.
Την πετύχαινα ανά διαστήματα και γύρναγα την πλάτη μου. Κάποια στιγμή, μετά μήνες, έρχεται και με χαιρετάει. Αντιχαιρετώ. Μου έστειλε μήνυμα και βγήκαμε. Με τα πολλά, πηδιόμασταν στις παραλίες, σπίτι μου, στο μαγαζί της, κλπ........ Επιστέγασμα : οι κομμώτριες ξέρουν να περιποιούνται έναν άνδρα.........
