Η Μαριάννα

Η Μαριάννα ήταν άλλη μια συμμαθήτρια, ψηλή, όχι ιδιαίτερα όμορφη, η οποία πάντα μου έδινε κάποια σημασία παρά πάνω. Ήταν ξεπεταμένη για την ηλικία μας, και είχε κάνει σίγουρα σεξ αρκετά πριν από μας. Ποτέ δεν την είχα δει ερωτικά, κι ας μου έδινε σημασία, μέχρι τη γ' λυκείου. Δεν ξέρω πως και τι έγινε, ξαφνικά άρχισε να με καυλώνει η ιδέα να τη γαμήσω, λόγω του ύψους της. Μου έριχνε τουλάχιστον δύο κεφάλια! Από την επόμενη μέρα λοιπόν, της παράξενης αλλά καυλωτικής σκέψης, άρχισα κι εγώ να της δίνω σημασία. Στόχος; Να την πάρω στις τουαλέτες του σχολείου. Καθόταν μπροστά μου στο θρανίο, οπότε είχα αρχίσει να την παρατηρώ γενικά, το στητό στήθος της, τον κώλο της, που ήμουν σίγουρος ότι τον έχει δώσει, πράγμα που με καύλωνε στη σκέψη μιας και τότε δεν είχα δοκιμάσει να πάρω κάποια από πίσω. Είχε ωραίο σωματάκι, και όσο το παρατηρούσα την ώρα του μαθήματος, η σκέψη να χαμηλώνει το σώμα της για να τη γαμήσω όρθια στις τουαλέτες μου έφερνε γέλιο, αλλά και καύλα συγχρόνως. Πόσο απελπισμένο από καύλα θα πρέπει να είναι το μουνάκι της, όπως θα έχω φροντίσει να το κάνω, ώστε να χαμηλώσει μια κοπέλα 1.90 για να γαμηθεί με κάποιον 1.65; Στη σκέψη αυτή, ο πούτσος μου καύλωσε, και φορώντας φόρμα λόγω γυμναστικής ήταν ορατός στο καβάλο μου. Η Μαριάννα, καθισμένη ως συνήθως με την πλάτη στον τοίχο, παρατήρησε το ότι είχα αφαιρεθεί στο στήθος της, οπότε γυρίζει και μου λέει:

- Σ' αρέσει;

- Ε;

Απαντώ προσπαθώντας να συνέλθω από τις καυτές σκέψης πίσω στην πραγματικότητα.

- Σ' αρέσει; Ρωτάω.

- Ποιο;

- Το στήθος μου.

- Πώς σου ήρθε;

- Πάει λίγη ώρα που το κοιτάς.

- Δεν κοιτούσα αυτό. Απλά είχα αφαιρεθεί.

- Και γιατί είσαι καυλωμένος;

Στην ερώτηση αυτή, έμεινα. Δεν είχα παρατηρήσει ότι ήμουν τόσο καυλωμένος και ότι ήταν τόσο φανερό. Προσπάθησα να καλυφθώ, κατεβάζοντας το βιβλίο, και στηρίζοντάς το πάνω μου και στο θρανίο.

- Γιατί το κρύβεις; Μ' αρέσει!

Ακούω τη φωνή της Μαριάννας.

Γυρίζω λίγο γύρω, αν κοιτάει κανείς, και αφού διαπίστωσα ότι δεν, έβαλα πάλι το βιβλίο στο θρανίο. Ευτυχώς βασικά, που το μάθημα ήταν επιλογής, αστρονομία, οπότε στην αίθουσα βρισκόμασταν 4-5 άτομα σύνολο, και αυτά διασκορπισμένα. Εμείς με τη Μαριάννα καθόμασταν πίσω από τους άλλους και σε άλλη σειρά, μόνοι μας. - Για μένα είσαι έτσι;

Συνεχίζει ακάθεκτη.

- Ίσως.

- Θες να μου πεις τι σκεφτόσουν;

- Όχι.

- Γιατί;

- Γιατί πρέπει να ηρεμήσω ρε Μαριάννα.

- Εγώ όμως, δε θέλω να ηρεμήσεις...

Λέει, και μου πιάνει τον πούτσο κάτω από το θρανίο. Εν τω μεταξύ, τόση ώρα που μουρμουράμε, ο καθηγητής μας κάνει την παρατήρηση πως αν συνεχίσουμε θα μας βγάλει έξω. Όσο μας κάνει παρατήρηση, η Μαριάννα μου τον παίζει χαλαρά πάνω από τη φόρμα, κάτω από το θρανίο, ίσα ίσα να μη φαίνεται, κι εγώ είμαι σε μια φάση, πρησμένος, που έχω αρχίσει να πονάω λίγο από καύλα.

- Δεν ξέρω, τι είναι καλύτερο, να μας πετάξει έξω ή όχι;

Λέει και γυρίζει μπροστά της. Η απάντηση, προφανώς και ήταν όχι. Πώς θα σηκωνόμουν να περάσω μπροστά από τον καθηγητή με τον πούτσο πρησμένο; Τέλος πάντων, τελειώνει το μάθημα. Διάλειμμα. Βγαίνει πρώτη, μια και είχε έτοιμη την τσάντα για μα φύγει. Βγαίνω κι εγώ, ψάχνω τη Μαριάννα, άφαντη. Η πουτάνα, με καύλωσε κι έφυγε. Χτυπάει το κουδούνι για μέσα, μπαίνω στην αίθουσα, κάθομαι στη θέση μου, τελευταία θρανία, έρχεται και η Μαριάννα. Δεν κάθησε στο θρανίο της, αλλά έκατσε δίπλα μου. Δε θα πάνε καλά τα πράγματα, σκέφτηκα. Αρχίζει το μάθημα, δε λέει τίποτα. Κάποια στιγμή, ανοίγει την τσάντα της και απλώνει την κλειστή παλάμη της προς τα μένα, να μου δώσει κάτι. Ανοίγω τη χούφτα μου και τι να δω; Η πουτάνα είχε βγάλει το στριγκάκι της στην τουαλέτα στο διάλειμμα, και αφού σκούπισε τα υγρά της από το μουνάκι της, μου το έδωσε χυμένο την ώρα του μαθήματος. Ο πούτσος μου πρήστηκε πάλι, σε κλάσματα δευτερολέπτου. Αφού το είδε, έσκασε ένα γελάκι κάπως ειρωνικό, και μου είπε:

- Πάλι;

- Μ' αυτά που κάνεις πώς;

- Δεν είσαι ο μόνος καυλωμένος στην τάξη να ξέρεις.

- Αλήθεια;

- Θες να δεις;

Και μου πιάνει το χέρι σιγά σιγά και μου το βάζει μέσα στη φόρμα της. Χωρίς εσώρουχο και έσταζε. Καύλα. Ξαπλώνει λίγο πίσω, στην καρέκλα, και μου λέει:

- Χαΐδεψέ με λίγο.

Την χαϊδεύω απαλά με το μεσαίο δάχτυλο, πρώτα περιμετρικά, αργά, ύστερα λίγο την κλειτορίδα της. Τα μάτια της γυαλίζουν από καύλα. Συνεχίζω πάλι περιμετρικά απ' την αντίθετη κατεύθυνση από προηγουμένως, η Μαριάννα δαγκώνει τα χείλη της, ύστερα πάνω κάτω στα μουνοχειλάκια της, και απότομα χώνω το μεσαίο δάχτυλο μέσα της. Δεν το περίμενε, και της έφυγε ένα βογγητό καύλας μέσα στην αίθουσα. Μαζεύω το χέρι μου απότομα, ο καθηγητής γυρίζει κ απλά με βλέπει να τραβιέμαι, σα να την πειράζω, οπότε μας λέει να αποχωρήσουμε και οι δύο από την αίθουσα. Δυστυχώς για μας (ή μάλλον ευτυχώς λόγω συνέχειας), ο καθηγητής ήταν ο ίδιος με την προηγούμενη ώρα, που μιλάγαμε, απλά τώρα έκανε φυσική, το κανονικό του μάθημα, και η υπομονή του στέρεψε. Βάζω λοιπόν την τσάντα μπροστά, να κρύψει τον πούτσο μου, και αποχωρώ κύριος, από την τάξη. Με το που κλείνω πίσω μου την πόρτα, η Μαριάννα μου βάζει λίγο τις φωνές:

- Είσαι ηλίθιος;

- Τόση ώρα με καύλωνες, θα γλίτωνες νόμιζες;

- Να με χαϊδέψεις είπαμε, όχι να μου βάλεις δάχτυλο.

- Σε χάλασε δηλαδή;

- Όχι.

- Αν μπορούσα να σε πηδήξω μέσα στην τάξη, θα το έκανα.

- Αν δεν είναι μέσα στην τάξη;

- Έχεις κάτι στο νου;

- Ακολούθα με.

Λέει, και ανοίγει το βήμα, κατεβαίνει τις σκάλες και κατευθύνεται στις τουαλέτες. Κοιτάει δεξιά αριστερά, μη μας δουν, και με τραβάει μέσα σε μία.

- Θέλω να με γαμήσεις.

Λέει, και μου κατεβάζει με μια τη φόρμα με το μποξεράκι μου, και τινάζεται ο πρησμένος πούτσος μου ελεύθερος πια. Τον μαλλάζει λίγο, τον παίζει με το χέρι της, γλείφει τ' αρχίδια, και τον βάζει λυσσασμένα μέσα στο στόμα της. Μπλέκω τα χέρια μου στα μαλλιά της και της δίνω ρυθμό. Καύλα! Σηκώνεται:

- Σειρά σου τώρα...

Αρχίζω ακριβώς τις ίδιες κινήσεις που έκανα στην αίθουσα, για να της επαναφέρω στη μνήμη την καύλα που ένιωσε εκείνη τη στιγμή. Πλησιάζω, ακουμπώ τη γλώσσα μου και αρχίζω να τη γλείφω πάνω κάτω, ενώ με το χέρι μου παίζω την κλειτορίδα της. Ανεβάζω την ένταση στο χέρι, και χώνω τη γλώσσα μου μέσα. Προσπαθεί να κρατήσει τα βογγητά της, αλλά της είναι λίγο δύσκολο μάλλον, καθώς μια δυνατή φωνή έρχεται συγχρόνως με τον οργασμό της. Χύνει πάνω στη γλώσσα μου, και με τα χέρια της με πιέζει στο μουνάκι της. Σηκώνομαι, αρχίζω να της φιλάω το στήθος πάνω από τη μπλούζα, μου τη σηκώνει, κατεβάζει κάτω από τα στήθη της το σουτιέν να τη γλείφω πιο άνετα. Την πιάνω από τα μαλλιά, τη γυρίζω πλάτη σε μένα, και τη σπρώχνω στον τοίχο. Βάζω ένα προφυλακτικό, το οποίο είχε εκείνη στην τσάντα της, και με τα γόνατα της δίνω μια στις κλειδώσεις, ώστε να τη χαμηλώσω λίγο, και όπως την τραβάω από τα μαλλιά της ψιθυρίζω στ' αφτί:

- Αν θες να σε γαμήσω, πρέπει να χαμηλώσεις πουτανάκι.

Μου πιάνει τον πούτσο, τον ακουμπάει στο μουνάκι της, τον τρίβει λίγο και χαμηλώνει λυγίζοντας τα γόνατα για να τον πάρει μέσα της. Αρχίζει ν' ανεβοκατεβαίνει πάνω στον πούτσο μου μόνη της.

- Πόσο χαμηλά θα κατέβεις καριολάκι για να φας τον πούτσο μου;

Της λέω, και όπως της κρατάω τα μαλλιά, την κολλάω στον τοίχο άγρια και περνάω το χέρι μου να της τρίβω το μουνάκι. Τη γαμάω άγρια στον τοίχο, όσο πιο άγρια μπορώ, ώσπου ακούω φασαρία. Αφήνω τα μαλλιά της, και της βουλώνω το στόμα. Σταματάω οποιαδήποτε κίνηση και της κάνω νόημα να κάνει ησυχία. Σκύβω λίγο, βάζω το χέρι μου στην τσέπη της φόρμας και ξανασηκώνομαι. Την πιάνω από τα μαλλιά να τη χαμηλώσω με το αριστερό χέρι, και με το δεξί της χώνω στο στόμα το χυμένο της στριγκάκι. Ακουμπάω τον πούτσο μου στο μουνάκι της και αρχίζω να τη γαμάω αργά και αθόρυβα, όσο κάποιος είναι ακριβώς στη δίπλα τουαλέτα, μας χωρίζει δηλαδή ένας τοίχος. Τρίβω συγχρόνως το μουνάκι της, το οποίο με την όλη φάση έχει χύσει τουλάχιστον δυο φορές πάνω στον πούτσο μου. Δεν αντέχω όμως άλλο. Όπως τη γαμάω αργά, καρφώνομαι δυνατά μέσα της κάποιες φορές, σε ανύποπτο χρόνο, προσπαθώντας να την πετύχω στιγμές που δεν το περιμένει. Μ' αρέσει να τη βασανίζω, να σφίγγεται μην φωνάξει. Επαναλαμβάνω κι άλλες φορές το ίδιο πράγμα, ώσπου όπως την κρατάω από τα μαλλιά την πιέζω κάτω, βγάζω το στριγκάκι από το στόμα της, αφαιρώ το προφυλακτικό και τον καρφώνω όλο μέσα στο λάρυγγα, με το κεφάλι κόντρα στον τοίχο. Μια γραμμή σπέρμα ξεκινά από το μέτωπο ως το στόμα, αφού δεν πρόλαβα να κρατηθώ, και τα υπόλοιπα τα άδειασα όλα στο λάρυγγά της. Τα κατάπινε όλα, μου τον έπαιξε λίγο, μου τον καθάρισε, φτιαχτήκαμε και επιστρέψαμε στην καθημερινότητα του σχολείου. Μέχρι.... την επόμενη φορά. Και πιστέψτε με, υπήρχαν αρκετές!