Ορισμένα θέματα ειναι ταμπού ακόμη και για ένα σαιτ γνωριμιών. Για παράδειγμα ο κόσμος του φετίχ ειναι ένας αρκετά παρεξηγημένος κοσμος. Σε ενα υποσύνολο ατόμων που οι περισσότεροι ψάχνουν να γαμησουν πως να βαθμολογηθεί αν κάποιος θέλει απλα να κοιτάει μια κοπέλα και να φτιάχνεται με αυτό; Η να έχει άλλες επιθυμίες που ειναι πιο προχωρημένες ακόμη; Ετσι το μόνο που μπορει να παρουσιασει κανεις ειναι αυτό που μπορει να ακουστεί. Κι αυτο ειναι πολυ light. Το σωμα της γυναίκας ειναι ιερό. Ως τέτοιο ένας άνθρωπος που λατρεύει την ομορφιά ειναι όμορφο να το υπηρετεί. Οχι με την αυστηρότητα που έχει ο χώρος του bdsm. Ο φετιχιστής δε ζητάει βία. Ουτε εξευτελισμό. Ο φετιχιστής συμβολοποιει τα μικρά πράγματα. Το τακούνι απ τη γόβα, μια γυναίκα να κάνει μπάνιο, μια ορθωμενη θηλή, ενα βαμμένο νύχι. Ερεθίζεται βλέποντας μια γυναίκα στο μπουντουάρ της, μια γυναίκα να χτενίζεται, να βαφει τα νύχια της, να ξυρίζει τα πόδια της. Δε θέλει τη γυναίκα υπηρετρια αλλα μούσα. Κι αυτο αυξάνει την αυτεπίγνωση της γυναίκας για το σωμα της. Μεσα απο τον εραστή της μαθαίνει να δονει το σωμα της με συγκεκριμένο τρόπο να κινείται με συγκεκριμένη χάρη, να ντύνεται με τρόπο τελετουργικό. Όλα αποκτούν σημασία ακόμη και οι βλεφαρίδες. Το βάρος της προσοχής σε μια γυναίκα έτσι γίνεται αρκετά βαρύ. Δεν μπορούν όλες να παίζουν το ρόλο του αντικειμένου του πόθου. Αξίζει ομως να δοκιμάσουν. Αν μη τι αλλο θα ξαναδούν τον εαυτό τους όπως δεν τον έχουν ξαναδεί ποτε.
