logo

Το χαμένο ημερολόγιο 1.

SimonTemp , 51 Θεσσαλονίκη
15/01/2018 02:06

Δεν είχαν περάσει πάνω από 2-3 μέρες από την μετακόμισή μας στο καινούργιο σπίτι μας στο εξωτερικό. Κλασσική κατοικία της κεντρικής Ευρώπης με αυλή, σοφίτα και κελάρι χτισμένη λίγο μετά τον Β΄ ΠΠ. Η γυναίκα μου δεν είχε καμιά διάθεση να ασχοληθεί ούτε με την αυλή, ούτε με το κελάρι αλλά ούτε και με τη σοφίτα. Εκτός του ότι και το υπόλοιπο σπίτι είναι ήδη μεγάλο, δεν της αρέσει η κλεισούρα της σοφίτας και του κελαριού και τα χώματα της αυλής. Οπότε περίμενα εταιρία καθαρισμού για να τα αναλάβει.

Εκείνο το πρωινό, λίγο πριν ξυπνήσουμε για τα καλά, όσο και να της τρίφτηκα στα κωλομάγουλα για να νιώσει την πρωινή μου στύση, δεν την έπεισα να της τον χώσω, έστω λίγο, στο κωλαράκι της, λόγω «δύσκολων ημερών».

«Έλα βρε Σίμο πρωί πρωί με το κωλαράκι μου ασχολείσαι… Άστο ήσυχο. Προχτές μου το ξέσκισες. Άστο λίγο.» είπε κάπως νυσταγμένη.

«Ναι αλλά δες πως είναι τώρα το καυλί μου ρε Φένια» παραπονέθηκα καθώς τον πετούσα έξω από την πιτζάμα.

«Πράγματι. Τέτοιος πούτσος θέλει περιποίηση. Κρίμα να μην δοκιμάσω πώς είναι σήμερα. Θα στον γλύψω και θα στον ρουφήξω…» είπε στο αυτί μου την ώρα που μου τον έπιανε.

«Ω θεέ μου πόσο χοντρός είναι… Μωρό μου τα μπαλάκια σου είναι πρησμένα… θα στα ρουφήξω όλα μην στεναχωριέσαι…» ψιθύρισε καθώς με το ένα χέρι μου χούφτωνε τ’αρχίδια και το άλλο ανεβοκατέβαινε στην πρησμένη μου ψωλή.

«Θέλω τα χείλια σου γύρω από το πουτσοκέφαλό μου» είπα και πριν προλάβω να ολοκληρώσω τον είχε αρπάξει με τα χείλια της και η γλώσσα της έπαιζε γύρω από το πουτσοκέφαλό μου την ίδια ώρα που το ένα της χέρι μου χάιδευε τ’αρχίδια και το άλλο μάλασε τα βυζιά της.

Απολάμβανα το πρωινό τσιμπούκι λες και δεν θα μου το ξαναέκανε ποτέ καμία. Παρά τις καύλες μου δεν ήθελα να τελειώσει. Η Φένια συνέχισε να μου παίζει τον πούτσο και να μου γλύφει τις ρώγες όταν ξαφνικά ακούστηκε το κουδούνι της εισόδου. Εκνευρισμένος διαπίστωσα ότι αυτοί που μου χαλούσαν το πρωινό μου χύσιμο ήταν το συνεργείο καθαρισμού που είχα ειδοποιήσει να έρθουν.

Βιαστικά έβαλα μια φόρμα και κατέβηκα να ανοίξω. Το συνεργείο που ήρθε ήταν 3 άτομα. Ένας γεροδεμένος αφρικανός και δύο γυναίκες. Η μία γύρω στα 25 και ή άλλη πρέπει να είχε καβαντζάρει τα 45. Σε καμία από τις 2 δεν πέρασε απαρατήρητη η στύση μου μέσα από τη φόρμα. Η μικρότερη χασκογέλασε μια δυο φορές κι έριχνε κλεφτές ματιές, ενώ η μεγαλύτερη μια με κοιτούσε στα μάτια και μια ανάμεσα στα σκέλια μου.

(Συνεχίζεται…)

User articles
Comments (0)