Νοέμβριος του 2017. Είχα πάει σ’ ένα ξενοδοχείο, λίγο έξω από τη Δράμα, για μια δουλειά. Είχα γνωρίσει μια κοπέλα, που έμενε κι αυτή μόνη της. Γεματούλα, όμορφη κι ευδιάθετη.
Ήρθε μια παρέα τριών αγοριών. Και μια μέρα που μιλούσα με την κοπέλα, στον διάδρομο, έρχονται αυτοί και την προσκαλούν στο δωμάτιο τους. Αυτή αρνείται ευγενικά και λένε να έρθω κι εγώ μαζί τους. Τότε δέχεται και πάμε μαζί. Μας προσφέρουν ποτό και μιλάμε. Σίγουρα κάτι μου έβαλαν στο ποτό και ζαλίστηκα. Σε αυτήν, την έβαλαν το χάπι του βιασμού. Μέσα σε λίγα λεπτά, τη βίασαν και οι τρεις. Όταν συνήλθαμε, ήμασταν ξαπλωμένοι έξω στον διάδρομο. Την πήγα στο δωμάτιο μου, να ηρεμήσει. Της έφτιαξα ένα βότανο να πιει, για να χαλαρώσει και να διεγερθεί το πνεύμα.
Το μουνάκι της πονούσε. Με βίασαν και οι τρεις, λέει.
Μην πλυθείς τη λέω. Πάμε στην αστυνομία, να τους καταγγείλουμε. Το σπέρμα τους, θα είναι μέσα σου. Θα πρέπει να σε εξετάσει γιατρός για να αποδειχθεί.
Έτσι κι έγινε. Η αστυνομία τους συνέλαβε. Και στο νοσοκομείο που ήταν για τις εξετάσεις, ήμουν δίπλα της. Όλα πήγαν καλά. Όταν τελείωσαν όλα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, μου είπε πως κανείς δεν της φέρθηκε τόσο στοργικά όπως εγώ.
Δε σου αρέσω; με ρώτησε.
Μου αρέσεις πολύ, της λέω.
Μ’ αγκάλιασε και φιληθήκαμε. Δεν κάναμε έρωτα εκείνη την ημέρα. Πονούσε ακόμα και δε θα το ευχαριστιόταν.
Βρεθήκαμε πολλές φορές και κάναμε πολλές φορές έρωτα. Ήταν υπέροχο κορίτσι. Κι ακόμα είναι.
