Ηταν Πεμπτη πρωι και οπως καθε μερα ειχε ερθει η ωρα για την πρωινη μας αναφορα. Εκεινη τη μερα ετυχε να εχει υπηρεσια η ανθυπολοχαγος Β... που ηταν τρελο μωρο και ολοι συζητουσαν γι αυτη. Να μη σας πολυλογω ειχε ερθει η σειρα μου και οπως καθε φορα ετσι και τοτε φωναξα παρον και περασα απο μπροστα της, τοτε εκεινη μου χαμογελασα. Αρχικα παραξενευτηκα, μετα ομως θυμηθηκα οτι οπως κ εμεις, ετσι και αυτη ειναι στην ηλικια μας, 20κατι χρονων και οπως ειναι λογικο βραζει το αιμα της για πουτσα, ειδικα με τοσους αντρες τριγυρω. Βρηκα λοιπον την ευκαιρια να παω στο γραφειο της με αφορμη να ζητησω αδεια για ενα μαθημα που χρωστουσα. Χτυπησα την πορτα, μου ειπε να περασω, μπηκα μεσα και τοτε χαμογελωντας μου ειπε κατσε. Μιλησαμε για λιγο, με ρωτουσε για τη σχολη, εγω της απαντουσα ,χαμογελωντας παντα γιατι μου ειχε δειξει οτι ειναι πολυ ανετη. Τοτε την ευχαριστησα και πηγα να φυγω, σηκωθηκε και αυτη να μου ανοιξει, ηρθε μπροστα μου και με κοιτουσε με παθος δαγκωνοντας τα σαρκωδη χειλη της, τοτε ηταν που πηρα και εγω το μηνυμα. Δεν εχασα χρονο, την αρπαξα απο τη μεση και την εφερα κοντα μου, αρχισαμε να φιλιομαστε με παθος, τοτε εκανε λιγο πισω και κλειδωσε την πορτα λεγοντας μου οτι πρεπει να κανουμε ησυχια. Η συνεχεια νομιζω οτι ειναι προφανης. Μετα απο αυτο συνεχισε ο καθενας με τα δικα του, σα να μην εγινε ποτε. Ακομα πιστευω πως αυτο ηταν ενα απο τα ωραιοτερα γαμησια της ζωης μου μεχρι τωρα.
