Ήταν Παραμονή Πρωτοχρονιάς τελευταία μέρα στο γραφείο και όλα είχαν ένα γιορτινό χρώμα. Ανυπόμονος για τη βραδινή έξοδο αλλά και για το τριήμερο ξεκούρασης που ακολουθούσε άκουσα την κυρία Μαρίνα να με φωνάζει στο γραφείο της. Λέω από μέσα μου ωχ όχι τώρα τελευταία στιγμή να με τρέξει με τίποτα δακτυλογραφήσεις. Η κυρία Μαρίνα ήταν μια πολύ καλοδιατηρημένη 55άρα, κυρία με τα όλα της. Γυναίκα που ήταν γεννημένη να εκπέμπει ερωτισμό αλλά και δυναμισμό. Καλλίγραμμη και με χυμώδες σώμα ήταν από την πρώτη στιγμή κρυφή μου φαντασίωση αλλά που να τολμήσω να μιλήσω…
Τι θα κάνεις απόψε Θοδωρή; Μου είπε.
Προς στιγμήν έκπληκτος χωρίς να περιμένω τη συγκεκριμένη πρόταση, ένιωσα μεγάλη αμηχανία. Δεν μπόρεσα να σκεφτώ τίποτα και απάντησα εντελώς αυθόρμητα και αληθινά. Τίποτα, δεν έχω κανονίσει κάτι κυρία Μαρίνα. Αμέσως ήρθε η πρόσκληση της να πάω αν ήθελα σπίτι της για ρεβεγιον που θα ήταν και άλλο ένα ζευγάρι από τη δουλειά καθώς και κάποιοι άλλοι που δεν γνώριζα. Της απάντησα επίσης γρήγορα και αυθόρμητα χωρίς να σκεφτώ. Ναι, γιατί όχι; Σας ευχαριστώ πολύ…
Και έτσι βρέθηκα το βράδυ της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς σπίτι της κυρίας Μαρίνας. Ένα πανέμορφο σπίτι αντάξιο του πλούσιου ζευγαριού. Ο άντρας της ο κύριος Αλέξανδρος γύρω στα 60 επίσης κοτσανάτος και ωραίος τύπος.
Η βραδιά κύλησε ζεστά και όμορφα. Φαγητό, κουβεντούλα και άφθονη σαμπάνια.
Την ώρα της αλλαγής του χρόνου η κυρία Μαρίνα έσβησε τα φώτα και άνοιξε τα παράθυρα. Ξαφνικά την ένιωσα να περνά δίπλα μου και επειδή καθόμουν όρθιος σε ένα σχετικά στενό σημείο του σαλονιού, μου κόλλησε πάνω μου και σχεδόν με έκανε πίσω από την πίεση. Η κωλάρα της ήταν πέτρα. Αν μη τι άλλο δεν έχουν πάει χαμένες οι πολλές ώρες στο γυμναστήριο, σκέφτηκα. Αμέσως ένιωσα μια τεράστια καύλα να με διαπερνά. Τα φώτα μετά από λίγο άνοιξαν και αμέσως την κοίταξα. Ένα ένοχο χαμογελάκι της με άναψε ακόμα πιο πολύ. Η βραδιά κυλούσε και πλέον η σαμπάνια άρχιζε να έχει τον πρώτο λόγο. Είχε πάει σχεδόν δύο και είχαμε μείνει εγώ, οι οικοδεσπότες και το φιλικό ζευγάρι από το γραφείο. Δεν άργησαν και αυτοί να φύγουν. Από ντροπή μόλις τους είδα να ετοιμάζονται έκανα και γω κίνηση να δείξω πως φεύγω. Η κίνηση της με το δάχτυλο χωρίς να το καταλάβει κανείς που μου απαγόρευε να φύγω ήταν η αρχή της πιο ηδονικής βραδιάς που έχω ζήσει.
Έστεκα όρθιος με το ποτήρι σαμπάνιας στο χέρι μου, καθώς μας αποχαιρετούσε το ζευγάρι από τη δουλειά. Η Μαρίνα αμέσως πήγε στο ντίμερ, χαμήλωσε το φωτισμό, άναψε τα κεριά που είχαν σβήσει και κατευθύνθηκε σε μένα.
Εν μέσω ηδονής, καύλας αλλά και τεράστιας αμηχανίας την άκουσα να ψιθυρίζει στο αυτί μου…
«Το ξέρω ότι με ποθείς. Ότι γίνει απόψε θα μείνει μεταξύ μας. Δε χρειάζεται να πεις τίποτα, γνωρίζω ότι είσαι οκ άτομο, εχέμυθος και σωστός χαρακτήρας. Θα με ευχαριστούσε αφάνταστα αν δεν αρνηθείς τίποτα απόψε…».
Το χέρι της γλίστρησε προς το φερμουάρ του παντελονιού μου. Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι γινόταν η πούτσα μου βρίσκονταν στα χέρια της. Όρθιος εγώ, όρθια και αυτή την έπαιζε αργά και βασανιστικά και πότε-πότε την άφηνε και χούφτωνε τ’ αρχίδια μου. Η καύλα που ένιωθα ήταν απερίγραπτη, η πούτσα μου έκαιγε, ήταν πέτρα. Οι αργές της κινήσεις γρήγορα έγιναν γρήγορες. Μου τον έπαιζε κρατώντας τον σφιχτά ενώ την ίδια ώρα μου ψιθύριζε στ’ αυτί… Μπορείς να τελειώσεις Θοδωρή, θέλω να τα δω…
Ήταν η πιο ηδονιστική διαταγή που έχω νιώσει στη ζωή μου.
Η πούτσα μου έχυνε ασταμάτητα ενώ αυτή όρθια με είχε πιάσει από τη μέση και προσπαθούσε να με συγκρατήσει από τους σπασμούς καύλας σε όλο μου το σώμα. Συνέχιζε να μου τον παίζει μέχρι να δει και την τελευταία σταγόνα σπέρματος να βγαίνει από μέσα μου. Με πήρε από το χέρι και με οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα.
Τώρα μπορούμε να αρχίσουμε μωρό μου…
Ο άντρας της, ο Αλέξανδρος τόση ώρα έκανε διάφορες δουλειές στο σπίτι, συμμάζευε ότι είχαμε αφήσει στο τραπέζι, φρόντιζε το τζάκι και έριχνε κλεφτές ματιές στο σκηνικό που εξελισσόταν ανάμεσα σε μένα και τη Μαρίνα. Δίχως να μιλάει. Κανείς δεν μιλούσε εκτός από τη Μαρίνα.
Με ξάπλωσε στην κρεβατάρα τους, με έγδυσε και με άφησε εκεί. Σύντομα ήρθε και αυτή απίστευτα καυλωτική, με ψιλοτάκουνα και ζαρτιέρες ενώ πανάκριβα κοσμήματα άστραφταν όταν συναντούσαν το φως των κεριών. Χωρίς να χάσει χρόνο όπως ήμουν ξαπλωμένος τον πήρε στο στόμα της. Δεν μπορούσα να κρατηθώ, μούγκριζα σαν άγριο ζώο από την καύλα. Τον έπαιζε μία αργά, μία γρήγορα ενώ με το άλλο χέρι μου κρατούσε σφιχτά τ ‘ αρχίδια. Ώρες ώρες τα παρατούσε όλα και τον χαστούκιζε, τον έφτυνε. Ακόμα θυμάμαι το σάλιο της να τρέχει στ’ αρχίδια μου. Ήταν πέτρα, ένιωθα τις φλέβες της πούτσας μου έτοιμες να εκραγούν. Το κεφάλι είχε μεγαλώσει απίστευτα…
Δεν άργησε να με καβαλήσει. Με βασάνισε με λόγια ψιθυριστά στο αυτί μου μέχρι να τον βάλει μέσα της. Έπαιζε μαζί μου, βασάνιζε την πούτσα μου μέχρι που ένιωσα μια απερίγραπτη ηδονή όταν αισθάνθηκα το καυτό μουνάκι της. Ήταν απίστευτα. Κουνιόταν αργά και βασανιστικά ενώ με φιλούσε στο στόμα και μου έγλυφε τ’ αυτιά, το λαιμό, τις ρόγες. Ξαφνικά γινόταν γρήγορη, άγρια, δυνατή και στιγμές με πονούσε. Ο άντρας της πλέον ήταν μέσα στο δωμάτιο και μας κοιτούσε.
Τα κεριά σχεδόν είχαν σβήσει, είχαν μείνει δύο μικρά, σχεδόν σκοτάδι όταν ένιωσα κάτι απερίγραπτο. Ναι αυτός ήταν, ποιος άλλος, η Μαρίνα με γαμούσε χωρίς σταματημό. Ένιωσα ένα ηλεκτροσόκ να με διαπερνά. Δεν ήξερα τι να κάνω.
Μου χάιδευε τ’ αρχίδια. Αρχικά με χάδια και πολύ γρήγορα με χούφτωνε και έπαιζε μαζί τους. Η Μαρίνα αργά και βασανιστικά σχεδόν χόρευε πάνω στην πούτσα μου. Όμως η προσοχή μου ήταν πλέον αλλού. Τ’ αρχίδια μου είχαν αφεθεί στο πάθος του Αλέξανδρου. Βογκούσα, μούγκριζα, μονολογούσα. Ξαφνικά νιώθω τη Μαρίνα να σηκώνεται λίγο τόσο όσο να καταφέρει ο Αλέξανδρος να πιάσει την πούτσα μου. Όπως ήταν με τους χυμούς της Μαρίνας, δεν έχασε την ευκαιρία. Άρχιζε να τη γλύφει, να ρουφάει το κεφαλάκι και να πηγαίνει μέχρι κάτω ρουφώντας και πιπιλίζοντας τ’ αρχίδια μου. Δεν άντεχα άλλο. Είχα αφεθεί πάνω τους. Ήταν απίστευτος ο συγχρονισμός τους. Το είχαν ξανακάνει ήμουν σίγουρος. Εγώ ήμουν σε άλλη διάσταση. Ποτέ δεν είχα κάνει κάτι με άντρα και ούτε μου είχε σκάσει ποτέ η ιδέα αυτή γιατί πολύ απλά δεν το είχα. Όμως εκείνο το βράδυ όλα ήταν διαφορετικά.
Η Μαρίνα την ώρα που ο άντρας της με τσιμπούκωνε άγρια, μονολογούσε. Είστε τρέλα, είστε απίθανοι, με τρελαίνετε, δε χορταίνω να σας βλέπω. Γρήγορα τον ξανάβαλε μέσα της. Και με γαμούσε με τον μοναδικό της τρόπο. Αυτή τη φορά ο άντρας της ήταν κολλημένος στ’ αρχίδια μου. Συνεχώς τα είχε στο στόμα του και τα πιπίλιζε. Άλλες φορές τα τράβαγε, τα έφτυνε, ενώ η Μαρίνα συνέχιζε…
Δεν άντεχα άλλο…
Το κατάλαβαν και οι δύο τους.
Με το που ξεκίνησα να ουρλιάζω ότι χύνω, η πούτσα μου ήταν ήδη έξω από μέσα της και η πιο ηδονιστική στιγμή της ζωής μου ήταν ήδη μπροστά μου.
Δύο γλώσσες να με ρουφάνε, να με γλύφουν, να φτύνουν, ενώ τα τέσσερα χέρια τους με μανία πήγαιναν παντού, στην πούτσα μου, στις ρόγες, στ’ αρχίδια, στην κοιλιά, παντού….ένιωθα πολλά χέρια, τόση ήταν η μανία που εξελισσόταν πάνω στο κορμί μου. Άρχισα να χύνω με δύναμη, το σπέρμα πετάχτηκε ψηλά, δίπλα, παντού, το ένιωθα να κυλά στ’ αρχίδια μου και καπάκι οι γλώσσες τους να τα ρουφάνε όλα, να μην αφήνουν σταγόνα. Ο Αλέξανδρος μου τον έπαιζε δυνατά και φώναζε έχεις κι άλλο, δώστο μας. Η Μαρίνα συμφωνούσε, δώσε μας κι άλλο Θοδωρή…
Ήμουν σχεδόν λιπόθυμος…
Είχε ξημερώσει.
Τους ένιωσα να ξαπλώνουν δίπλα μου, ο ένας από αριστερά, ο άλλος από δεξιά. Τα χέρια τους με χάιδευαν παντού, μόνο που αυτή τη φορά ήταν πραγματικά χάδια.
Μετά από ώρα και οι δύο επικεντρώθηκαν στ’ αρχίδια μου.
Με πήρε ο ύπνος ενώ ένιωθα δύο χούφτες να μου κρατάνε σφιχτά τ’ αρχίδια. Λες και ήθελαν να μου τα κρατήσουν ζεστά, καυτά…
Το 2018 είχε μόλις μπει…διαφορετικά…
