Μένω στο ισόγειο μιας κατοικίας και από πάνω μου είναι ένα οροφοδιαμέρισμα. Μένω εκεί έξι χρόνια. Οι από πάνω είναι και οι ιδιοκτήτες. Μια γυναίκα στα 55 και ο άνδρας της περίπου ίδιας ηλικίας. Οταν λέω 55, μην φανταστείτε κάποια γυναίκα παρατημένη. Κάθε άλλο. Γυμναστήρια, κομμωτήρια, νύχια, όλα!
Οι σχέσεις μας χαλαρές. Καλημέρα, καλησπέρα, χρόνια πολλά, να σας βοηθήσω με τα ψώνια. Τέτοια πράγματα. Αντε και καμία κουβέντα για τη γειτονιά και κανένα παράξενο συγγενή.
Ενα πρωί, λοιπόν, πριν από μερικούς μήνες, κατεβαίνει τις σκάλες, φθάνει στην αυλή και με ρωτάει αν θέλω σπανακόπιτα που είχε φτιάξει. Από ευγένεια είπα ναι. Να σου τη λοιπόν μετά από κανένα τέταρτο, μπροστά στην αυλή με την πίτα στο χέρι, φορώντας ένα μπλουζάκι κι ένα σορτσάκι, με τη ρώγα κάγκελο. Δεν πονηρεύτηκα γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε δώσει κάποιο δικαίωμα.
Της είπα να καθίσει και κάνοντας μια κίνηση στο σταυροπόδι, συνειδητοποίησα ότι δεν φοράει ούτε από κάτω εσώρουχο. Σκέφτηκα ή ότι θέλει να παίξει μαζί μου ή ότι έχει άγνοια κινδύνου.
Κουβέντα στην κουβέντα, μου είπε κάποια στιγμή ότι άκουσε πριν κάποια βράδια βογγητά από κάτω και χαιρόταν. Πήρα θάρρος και της εξήγησα τι είχε συμβεί. Σε κάποια φάση του έργου, έβαλε το χέρι της μια ανάσα από το πόδι μου και ξαφνικά άρχισε να μου το χαϊδεύει βάζοντας το δάχτυλό της στο στόμα της για να μου πει να κάνω ησυχία!
Επιασε το εργαλείο μου, άρχισε να το χαϊδεύει κι αυτό και σε χρόνο dt, γονάτισε και τον πήρε στο στόμα της βγάζοντας το μπλουζάκι και βάζοντας τα χέρια μου πάνω στις ρώγες της ζητώντας μου να τις τσιμπάω.
Δεν πρέπει να χρειάστηκα περισσότερα από 5 λεπτά για να τελειώσω! Τα κατάπιε όλα και μετά μου είπε "τώρα είναι η σειρά σου". Εβγαλε το σορτάκι, ξάπλωσε πάνω στο τραπέζι άνοιξε τα πόδια και μου είπε, πιες στα όλα... Αυτό κι έκανα!
Από τότε, κάθε εβδομάδα, λες και το έχει τάμα, κατεβαίνει κάτω με ένα πιάτο φαί και γίνεται ακριβώς το ίδιο...
