Η πρώτη μέρα στο γραφείο μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ήταν όπως πάνω κάτω την περίμενα. Το Σαββατοκύριακο ήταν κοντά και η Μαρίνα δεν άργησε να με φωνάξει στο γραφείο της. Θοδωρή, Παρασκευή φεύγουμε για το εξοχικό μας και γυρνάμε Κυριακή οκ;;; Εννοείται ότι δεν μπορούσα να αρνηθώ…
Το εξοχικό τους αντάξιο της φήμης και της εικόνας τους. Ξύλινη διώροφη μονοκατοικία στην Πάρνηθα. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόλις μπήκαμε το σπίτι ήταν κάτι παραπάνω από ζεστό, το τζάκι έκαιγε στο φουλ και τα σημάδια ότι κάποιος είχε έρθει πριν κ προετοιμάσει το «έδαφος» ήταν εμφανή.
Το δωμάτιο σου είναι πάνω, πήγαινε να κάνεις το ντουζάκι σου και κατέβα «διέταξε» η Μαρίνα, ενώ ο Αλέξανδρος τακτοποιούσε τα πράγματα τους.
Αν και θα ήθελα να κάτσω μια ζωή στο απίστευτα παραδοσιακό αλλά συγχρόνως σύγχρονο μπάνιο τους, κατέβηκα κάτω μετά από σχεδόν μια ώρα.
Ήταν ήδη έτοιμοι και οι δυο τους…Η Μαρίνα εντυπωσιακή όπως και εκείνο το αλησμόνητο βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς. Αυτή τη φορά με λάτεξ ζαρτιέρες, μπότες μέχρι το γόνατο δερμάτινες και ένα απίστευτο δερμάτινο κορμάκι. Ο Αλέξανδρος γυμνός τον έπαιζε καθώς με κάρφωνε όπως κατέβαινα την ξύλινη σκάλα.
Γδύσου Θοδωρή. Και φόρα εκείνες τις δερμάτινες μπότες. Αυτό θα είναι το dresscode μέχρι να φύγουμε.
Δε γινόταν να αρνηθείς τίποτα πιστέψτε με. Ζούσα πρωταγωνιστής σε ένα απίστευτα αισθησιακό έργο.
Θα το πάμε λίγο διαφορετικά αυτή τη φορά Θοδωρή μας. Αυτό το «μας» έβγαζε μάτι ότι ξανά θα ήμουν η λεία τους, η λεία των δύο αχόρταγων αρπαχτικών.
Η Μαρίνα καθόταν στον δερμάτινο καναπέ, εγώ όρθιος σχεδόν απέναντι της και ο Αλέξανδρος επίσης όρθιος δίπλα της. Δύο παλαμάκια της ήταν αρκετά. Ο Αλέξανδρος με πήρε από το χέρι και με κόλλησε στον τοίχο απέναντι. Μου σήκωσε τα χέρια και με έναν ιμάντα τα γάντζωσε στον γάντζο που ήταν χτισμένος στον τοίχο. Άρχισε να με χαιδεύει στον κώλο και πολύ σύντομα με χούφτωνε στα κωλομέρια, μου τα ζούλαγε, τα έγλυφε και σχεδόν σε κάθε κίνηση μου άγγιζε τ’ αρχίδια. Ήξεραν και οι δύο πλέον ότι εκεί ήταν το αδύναμο μου σημείο…
Είχε νυχτώσει πλέον και η μόνες πηγές φωτός που είχαμε ήταν το τζάκι και τα κεριά τριγύρω.
Με γύρισε μπροστά. Η Μαρίνα χαιδεύονταν έντονα. Ξαφνικά ένιωσα μια πίεση στ’ αρχίδια μου. Μια χούφτα τα τράβηξε, τα μάζεψε και τα έδεσε με ένα πράγμα κάτι ανάμεσα από λάστιχο κ δερμάτινο λουρί. Το ήξερα. Εκεί θα χτυπούσαν.
Τέλειο, ακούστηκε να λέει η Μαρίνα. Έλα Αλέξανδρε μην αργείς, δεν αντέχω άλλο, θέλω να τον δω…
Δεν πέρασαν δέκατα του δευτερολέπτου και ένιωσα μια ανελέητη επίθεση στ’ αρχίδια μου. Τα ρούφαγε με μανία. Δε χρειαζόταν πλέον να τα τραβάει ή να προσπαθεί να τα εντοπίζει. Ήταν καλοσχιματισμένα και παγιδευμένα. Ρούφαγε την πούτσα μου από τ’ αρχίδια μέχρι πάνω το καυλί και εκεί με έπαιζε με τη γλώσσα του.
Έτσι Αλέξανδρε, μπράβο, κι άλλο, ρούφα τον άγρια, είστε τέλοιοι.
Σηκώθηκε όρθιος, δίπλα μου. Εγώ δεν είχα και ιδιαίτερη άνεση κινήσεων καθότι δεμένος με τα χέρια ψηλά στον γάντζο. Είσαι απόλαυση Θοδωρή, τον άκουσα να μου ψιθυρίζει στο αυτί. Ξεκίνησε με δύναμη να μου τον παίζει. Το αριστερό χέρι του ήταν περασμένο στη μέση μου ενώ με το δεξί μου τον έπαιζε σταθερά και δυνατά σαν μηχανάκι. Μου έγλυφε τη ρόγα, τα πλευρά, ενώ τον έπαιζε. Και που κ που σταματούσε και με χούφτωνε στ’ αρχίδια λες και ήθελε να βεβαιωθεί ότι ήταν εκεί…αιχμάλωτα. Καθώς μου τον έπαιζε δυνατά εγώ αισθανόμουν τ’ αρχίδια μου πλέον να με χτυπάνε, τα ένιωθα πιο βαριά και ανεξέλεγκτα. Η Μαρίνα σηκώθηκε κ ήρθε δίπλα μας σε πολύ κοντινή απόσταση και συνέχισε να κοιτάζει. Την ένιωσα να μου πιάνει τ’ αρχίδια, να τα χουφτώνει και με ικανοποίηση διέταξε τον Αλέξανδρο να μου τον παίξει όσο πιο δυνατά μπορεί. Δεν άργησα να χύσω…
Άρχισα να μουγκρίζω σαν άγριο ζώο, χύνω χύνω…….
Ξαφνικά ο Αλέξανδρος γονάτισε μπροστά και με ρούφηξε ενώ η Μαρίνα τον κρατούσε από τα μαλλιά και του έσπρωχνε το κεφάλι ώστε να μου τον πάρει όλον στο στόμα. Έχυνα ασταμάτητα, με σπασμούς και ουρλιαχτά. Η Μαρίνα εκστασιασμένη με χτύπαγε στα πλευρά και μου φώναζε… Δώσε μας κι άλλο. Πλέον αυτή είχε πάρει την πούτσα μου και την έπαιζε δυνατά ενώ ο Αλέξανδρος τα είχε ρουφήξει όλα και πάσχιζε να εντοπίσει κάποια σταγόνα ακόμα. Τ’ αρχίδια μου εκεί δεμένα, έρμαιο των ορέξεων τους. Τα ρούφαγε και τα δύο μαζί όπως είχαν γίνει μια μπάλα από το σφιχτό δέσιμο. Είχα χύσει πάνω από δύο λεπτά πριν κ ακόμα η Μαρίνα συνέχιζε να μου τον παίζει…..
Είσαι απίστευτος Θοδωρή. Μα πιο πολύ απίστευτη είναι η πούτσα σου. Δε χορταίνω να τη βλέπω πρησμένη από την καύλα. Τρελένομαι να τη βλέπω σε μια χούφτα ή παλάμη που την παίζει δυνατά. Μα πιο πολύ απ’ όλα τρελένομαι να τη βλέπω να χύνει…Γι’ αυτό είμαστε εδώ Θοδωρή. Για να την κάνουμε να χύνει. Δε θα φύγουμε από δω μέχρι να δούμε και την τελευταία σταγόνα σπέρματος να βγαίνει από τις δεμένες αρχιδάρες σου…
Όντως έτσι κι έγινε….
Έτσι όπως ήμουν με δεμένα χέρια και…αρχιδια, με ανέλαβε η Μαρίνα. Τον πήρε στο στόμα της, στοργικά και μόνο με τη γλώσσα της με έγλυφε παντού, με ρούφαγε και μου έφτυνε τ’ αρχίδια ενώ λίγο μετά μάζευε το σάλιο της που έτρεχε στ’ αρχίδια μου. Ο Αλέξανδρος με χούφτωνε στα κωλομέρια και μου έγλυφε τις ρόγες, ενώ όταν η Μαρίνα με τσιμπούκωνε, δεν έχανε την ευκαιρία να μου χουφτώνει τ’ αρχίδια και να τα κρατάει σφιχτά.
Δεν άργησε με όλο αυτό το σκηνικό να μου γίνει ξανά πέτρα. Αυτό ήθελαν και οι δυο τους. Και το είχαν πολύ εύκολα.
Άρχισε να μου τον παίζει δυνατά. Ήταν προφανές ότι ήθελε να τελειώσω…
Λατρεία μου, τον θέλω όλο το Σαββατοκύριακο πέτρα, θέλω να τον βλέπω όρθιο, καυλωμένο θέλω να τον βλέπω να χύνει…ούρλιαξε! Ο Αλέξανδρος ήταν δίπλα και έκανε κάτι δουλειές, όμως με το που άκουσε την Μαρίνα να ουρλιάζει, έτρεξε και αυτός….μμμμμμ ναι θέλω και γω να τον δω να χύνει…Αυτός ο σπασμός της πούτσας του όταν χύνει είναι κάτι απίστευτο, έτσι Μαρίνα;;
Έτσι μανάρι μου ξαναούρλιαξε η Μαρίνα ενώ δε σταμάτησε ούτε δευτερόλεπτο να μου τον παίζει…
Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε και με άρπαξε από το λαιμό, ενώ με το άλλο του χέρι με χαστούκιζε στα πλευρά και στην κοιλιά. Χύσε καύλα μου….
Άρχισα να ουρλιάζω από την καύλα…ένιωσα την πούτσα μου να σπάει από την πίεση. Ταυτόχρονα ένιωθα τη λύσσα τους πάνω στο κορμί μου. Και οι δύο γονατιστοί τον έπαιζαν ενώ με τις γλώσσες τους έξω προσπαθούσαν να ρουφήξουν ότι σπέρμα πεταγόταν….Με τσιμπούκωναν με δύναμη και οι δυο τους. Ένιωθα την πούτσα μου να εξαφανίζεται μέσα στα λαρύγγια τους, πραγματική μάχη ποιος θα με ρουφήξει πιο δυνατά…Τα πόδια μου δεν με κράταγαν άλλο. Το κατάλαβαν και με έλυσαν. Έλυσαν και τ’ αρχίδια μου που πλέον δεν τα ένιωθα άλλο. Με το ζόρι σύρθηκα στον καναπέ. Όχι Θοδωρή πάμε μέσα στο υπνοδωμάτιο, έτσι κι αλλιώς είναι αργά.
Το υπνοδωμάτιο ήταν τεράστιο. Με δικό του τζάκι και ένα κρεβάτι που όμοιο του δεν είχα δει. Χώραγαν 4-5 άνετα. Με ξάπλωσαν εκεί. Ήθελα να κοιμηθώ όμως κατά βάθος ήξερα ότι δε θα με άφηναν…Έκλεισα τα μάτια.
Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και ένιωσα μια γλώσσα και ένα στόμα να με ρουφάει. Άρχισε να μου ρουφάει τ’ αρχίδια και να μου τα χαιδεύει. Δεν είχα καν τη δύναμη να κοιτάξω ποιος ήταν. Δεν είχε νόημα πια…
Προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι άλλο ώστε να μην καυλώσω και τους δώσω το δικαίωμα να ξαναρχίσουν όμως ήταν κάτι πολύ δύσκολο. Ήξεραν το αδύναμο μου σημείο. Έπαιζε με τ’ αρχίδια μου, τα χώριζε, τα ζούλαγε, τα τράβαγε, τα χαστούκιζε, τα έπιανε και τα δυο μαζί και τα ρούφαγε. Δεν άργησε να μου σηκωθεί ξανά. Πονούσα αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω αυτό που γινόταν εκεί κάτω. Άρχισε να μου τον παίζει ξανά…
Σηκώθηκα να δω ποιος ήταν. Ήταν η Μαρίνα. Ο άντρας της καθόταν στο κομπιούτερ δίπλα και κάτι έκανε αλλά συνεχώς έριχνε κλεφτές ματιές. Σίγουρα όταν ερχόταν η κατάλληλη στιγμή θα όρμαγε και αυτός.
Μαρίνα δεν θα αντέξω πολύ έτσι, της είπα. Θέλω να σε αισθανθώ σαν την άλλη φορά. Θοδωρή εγώ αποφασίζω εδώ μέσα, μου απάντησε κοφτά μη αφήνοντας περιθώρια για συζήτηση.
Άρχισε να τον παίζει δυνατά, σχεδόν τιμωριτικά…
Έχεις κι άλλο να μας δώσεις μωρό μου. Η καλύτερα μωρό μας χαχαχα.
Με το ένα χέρι μου τον έπαιζε ενώ με το άλλο με κρατούσε σφιχτά από τ’ αρχίδια.
Έχω αρρωστήσει με την πούτσα σου Θοδωρή. Το χεις καταλάβει. Έχουμε αρρωστήσει και οι δυο μας. Με τρελαίνει να τον παίζω και να τον βλέπω να χύνει παρά να τον πηδάω…
Μου ήταν ξανά πέτρα. Άρχισα να νιώθω το σπέρμα να έρχεται. Το ένιωσε και εκείνη.
Έλα δώστα μου, θέλουμε κι άλλο. Ένιωσα την πούτσα μου να χάνεται στο λαρύγγι της και να χύνω ξανά. Ούρλιαζα, από ηδονή αλλά και πολύ πόνο πλέον. Τα ρούφηξε όλα, με έγλυφε απίστευτα ενώ το ένα της χέρι ήταν εκεί σφιχτά γαντζωμένο στ’ αρχίδια μου. Όταν κατάλαβε ότι δεν είχα να της δώσω άλλο σπέρμα, σηκώθηκε και πήγε στον Αλέξανδρο και του έδωσε ένα απίστευτο γλωσσόφυλλο. Σαν να ήθελαν να μοιραστούν ξανά το σπέρμα μου.
Είχε πάει αργά. Είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου αλλά σίγουρα ήταν 4-5 το πρωί.
Εγώ γυμνός στο κρεβάτι λιωμένος εντελώς από όλο αυτό που συνέβαινε. Τους ένιωσα ξαφνικά δίπλα μου. Άρχισαν να με χαιδεύουν ξανά. Παντού. Ο Αλέξανδρος που ήταν από τα δεξιά μου άρχισε να με χουφτώνει στον κώλο. Δεν είχα δύναμη να αντιδράσω. Άρχισα να νιώθω τα δάχτυλα του να με τρυπάνε. Τα ένιωθα μέσα μου πλέον. Χούφτωμα και δάχτυλο. Η Μαρίνα με έγλυφε στην πούτσα και στ’ αρχίδια. Δεν είχα δύναμη και κουράγιο να αντιδράσω και ούτε πλέον καταλάβαινα ποιος είναι ποιος και ποιος κάνει τι…
Σήκω Θοδωρή, την άκουσα να μου λέει. Ο Αλέξανδρος ήταν ξαπλωμένος δίπλα μου. Με τράβηξε από το χέρι, δεν είχα δύναμη ούτε να σηκωθώ.
Κάτσε στο πρόσωπο του, μου λέει. Πώς να κάτσω, της είπα ενώ ψιλο ξύπνησα από την έκπληξη και αμηχανία. Έτσι. Μου έδειξε. Με πρόσωπο προς εκείνη και πάνω στο πρόσωπο του Αλέξανδρου. Το είχαν ξανακάνει, ήξεραν τα πάντα. Έκατσα…
Ο Αλέξανδρος άρχισε να με γλύφει στην κωλοτρυπίδα, να με χουφτώνει και να με χαιδεύει στον κώλο και στ’ αρχίδια. Ένιωθα τη γλώσσα του παντού. Γλώσσα και χέρια αλώνιζαν στην περιοχή που ήταν πάνω στο πρόσωπο του. Η Μαρίνα άρχισε να με τσιμπουκώνει. Ήταν έκπληξη αυτό που γινόταν. Συνήθως δεν τα κατάφερνα ποτέ να το κάνω Τρίτη φορά καπάκι. Αλλά εδώ πηγαίναμε για τέταρτη και μου ήταν πέτρα. Η Μαρίνα με ρούφαγε με μανία, ενώ δεν τον άφηνε από τα χέρια της, τα ένιωθα σφιχτά πάνω σε όλη την πούτσα να μου τον παίζει ενώ σε απόσταση αναπνοής κοίταζε τι έκανε. Ο Αλέξανδρος με έγλυφε παντού, μου άνοιγε τα κωλομέρια όσο πιο πολύ μπορούσε και που και που έχωνε και το δάχτυλο του μέσα μου. Πόναγα πολύ και στην πραγματικότητα κάπως ήθελα ένα διάλλειμα ή ακόμα και να σταματούσε όλο αυτό. Ήμουν εξουθενωμένος. Όμως η ηδονή και η καύλα ήταν τεράστια δεν μου άφηνε κανένα περιθώριο πέρα από το να υπηρετώ τις φαντασιώσεις και τις καύλες τους. Ένιωθα τα χέρια του Αλέξανδρου μέσα μου και γύρω μου, μου ρούφαγε τ’ αρχίδια ενώ η Μαρίνα είχε καταλάβει τον πόνο μου και είχε ελαττώσει δύναμη αλλά και ταχύτητα.
- Θοδωρή καύλα μου ατελείωτη δώσε μας αυτό που θέλουμε…
- Δεν έχω άλλο Μαρίνα…
- Έχεις! Ακούστηκε ο Αλέξανδρος δυνατά ενώ ταυτόχρονα από την τσαντίλα του έχωσε το δάχτυλο του βαθιά μέσα στην κωλοτριπίδα μου…
- Έχεις μωρό μου, το νιώθω στ’ αρχίδια σου…
Τα ένιωσα να έρχονται…Το κατάλαβαν από τα μουγκρητά ηδονής μου. Άρχισα να χύνω ενώ η Μαρίνα γελούσε από ευχαρίστηση φωνάζοντας κι άλλο κι άλλο…
Κάθε φορά που έχυνα ήταν σαν να διαολίζονται, γινόταν άλλοι άνθρωποι…
Δεν είχα πλέον τίποτα να τους δώσω…όμως συνέχιζαν να μου πιέζουν το καυλί ζητώντας κι άλλο. Ήταν φανερό ότι είχα καταρρεύσει. Ευτυχώς το κατάλαβαν…
Ξεκουράσου Θοδωρή, κοιμήσου όσο θες, την άκουσα να λέει…
- Το χρειάζομαι τι λέτε;;;
- Σίγουρα αγάπη μας. Πάρε δυνάμεις αύριο σε θέλουμε δυνατό. Μάζεψε όσο σπέρμα μπορείς. Το θέλουμε αύριο…
